Моҳҳо бурҷи ҳафтуми Зодиак аст ва дар Воҳиди Zodiac барои мо натиҷаҳои пирӯзии Ояндаро ошкор мекунад. Моҳҳо тасвири ду моҳиро ташкил медиҳанд, ки бо банди дароз ба ҳам пайвастанд. Дар гороскопи имрӯза, агар шумо аз 20 феврал то 20 март таваллуд шуда бошед, шумо моҳӣ ҳастед. Дар ин мутолиаи гороскопи муосири ситорашиносии зодиакҳои қадим, шумо ба маслиҳати гороскопи барои Моҳҳо пайравӣ мекунед, то муҳаббат, барори кор, сарват, саломатӣ ва фаҳмиш дар бораи шахсияти худ пайдо кунед.
Аммо ин барои гузаштагон чӣ маъно дошт?
Чаро Моҳҳо аз замонҳои қадим ду моҳиро, ки бо банди дароз пайваст шудаанд, тасвир кардааст?
Огоҳ бошед! Ҷавоб додан ба ин гороскопи шуморо бо роҳҳои ғайричашмдошт мекушояд – шуморо ба сафари дигар мебарорад, ки шумо ҳангоми тафтиши аломати гороскопи худ ният доштед…
In Вирга мо дидем, ки Қуръон ва Инҷил мегӯяд, ки Худо худаш бурҷҳои зодиакро ҳамчун нишонаҳое офаридааст, ки то ибтидои башарият бармегардад. Дар ин ситорашиносии қадимии ситораҳо ҳар як боб барои ҳама одамон буд. Ҳамин тавр, ҳатто агар шумо ба маънои гороскопи муосир “Моҳӣ” набошед, достони қадимии ситораҳои Моҳҳо донистан лозим аст.
Моҳиҳои бурҷ дар ситораҳо
Дар ин ҷо ситораҳое ҳастанд, ки Моҳиҳоро ташкил медиҳанд. Оё шумо дар ин акс чизе мебинед, ки ба ду моҳии шабоҳат доранд, ки аз ҷониби як гурӯҳи дароз якҷоя нигоҳ дошта мешаванд?
Ҳатто пайваст кардани ситораҳои “Моҳиҳо” бо хатҳо моҳӣҳоро равшан намекунад. Мунаҷҷимон чӣ гуна аз ин ситораҳо ду моҳӣ пайдо карданд?
Аммо ин нишона то ҷое ки мо дар таърихи инсоният медонем, бармегардад. Ин аст зодиак дар маъбади Дендераи Миср, ки зиёда аз 2000 сол дорад, бо тасвири ду моҳии Моҳҳо бо ранги сурх доир карда шудаанд. Шумо инчунин метавонед дар эскиз дар паҳлӯ бубинед, ки гурӯҳ онҳоро бо ҳам мепайвандад.
Дар зер тасвири анъанавии Моҳҳо оварда шудааст, ки ситорашиносӣ то он даме, ки мо медонем, истифода кардааст.
Маънои ду моҳӣ чист?
Ва банд ба ду думи онҳо маҳкам?
Барои шумо ва ман чӣ аҳамият дорад?
Маънои аслии моҳӣ
Мо дидем Капитан ки думи мохй аз сари мурги буз хаёт гирифт. Кавказ нишон дод, ки оби ба моҳӣ рехташуда – Моҳҳо Austrinus. Моҳӣ одамоне буданд, ки Оби Зиндаро мегиранд. Инро хануз дар замони ХУД пешбинй карда буд Иброҳим алайҳиссалом вақте ки Худо ба ӯ ваъда дод
хамаи халкхои руи замин
Ҳастӣ 12: 3
ба воситаи шумо баракат хоҳад ёфт.
ва ба воситаи насли шумо хамаи халкхои руи замин баракат хоҳад ёфт, зеро ки шумо ба ман итоат кардаед
Ҳастӣ 22: 18
Ин издиҳом ба воситаи Ходими омадаистода ба ду гурух таксим мешавад
ӯ мегӯяд:
Иштирок: 49: 6
«Хеле хурд аст, ки ту хидматгори ман бошӣ
барои барқарор кардани қабилаҳои Яъқуб
ва исроилиёнро, ки ман нигоҳ доштам, баргардонед.
Ман низ барои ту чароғе хоҳам сохт халқҳо,
то ки наҷоти ман то ақсои замин расад ».
Дар ин ҷо пайғамбар дар бораи «сиблаҳои Яъқуб» ва инчунин «ғайрияҳо» сухан меронд. Инҳо ду моҳии Моҳӣ мебошанд. Вақте ки Исо ал-Масеҳ PHUH шогирдони худро даъват кард, ба онҳо гуфт
Исо гуфт: «Биё, аз паи Ман биё, ва Ман туро барои моҳӣ барои мардум мефиристам».
Матто 4: 19
Аввалин пайравони Исо ал-Масеҳ аз рамзи моҳӣ истифода бурда, нишон доданд, ки онҳо ба ӯ тааллуқ доранд. Дар ин ҷо аксҳо аз катакомбаҳои қадимӣ мавҷуданд.
Ду моҳии Моҳҳо, қабилаҳои Яъқуб ва дигар халқҳое, ки пайрави Исои Масеҳ ҳастанд, аз ҷониби ӯ ба онҳо ҳаёти баробар дода шудааст. Банд низ онҳоро баробар дар ғуломӣ нигоҳ медорад.
Банд – Гузариш банда
Ду моҳии Моҳҳо, гарчанде ки ҳаёти нави рӯҳонӣ дода мешаванд, аз ҷониби бурҷ ба ҳам мепайвандад Гурӯҳи. Банд ду моҳиро асир нигоҳ медорад. Аммо мо мебинем, ки наъли Ари Рам ба тарафи банд меояд. Он дар бораи рӯзе сухан меронад, ки моҳиҳо аз ҷониби Aries озод карда мешаванд.
Ин таҷрибаи имрӯзаи ҳамаи пайравони Исо ал-Масеҳ аст. Инҷил ғуломии ҳозираи моро ба ранҷу азоб, фано ва марг тасвир мекунад – аммо бо умеде, ки рӯзи озодиро аз ин бандагӣ интизор аст (дар Моҳҳо аз ҷониби гурӯҳ намояндагӣ мекунанд).
Ҳоло ғуломӣ ва нола кардан
Ман фикр мекунам, ки ранҷу азобҳои ҳозираи мо бо ҷалоле, ки дар мо зоҳир хоҳад шуд, қобили муқоиса нест. 19 Зеро ки махлуқот интизори зуҳури фарзандони Худост. 20 Зеро ки офариниш на бо интихоби худ, балки бо иродаи касе, ки онро мутеъ карда буд, бо умед дучори ноумедӣ шуд. 21 ки худи махлуқот аз ғуломии фаноро озод шуда, ба озодӣ ва ҷалоли фарзандони Худо оварда хоҳад шуд.
22 Мо медонем, ки тамоми махлуқот то имрӯз чун дар азоби зоиш нола мекард. 23 На танҳо ин, балки худи мо низ, ки аввалин самари Рӯҳ дорем, дарун оҳу нола мекунем, вақте ки бесаброна интизории фарзандхондии худ, яъне кафорати ҷисми худро дорем. 24 Зеро ки мо ба ин умед наҷот ёфтем. Аммо умеде, ки дида мешавад, умуман умед нест. Кӣ ба он чизе ки онҳо аллакай доранд, умедворанд? 25 Аммо агар ба он чизе, ки то ҳол надорем, умедворем, онро бо сабр интизорем.
Румиён 8: 18-25
Наҷот меояд…
Мо мунтазири наҷоти ҷисми худ аз марг ҳастем. Тавре ки минбаъд шарҳ медиҳад
50 Ба шумо, эй бародарон ва хоҳарон, эълон мекунам, ки ҷисм ва хун вориси Малакути Худо шуда наметавонанд, ва фалокатшаванда вориси фаношавандаро гирифта наметавонад. 51 Гӯш кунед, ман ба шумо як сирре мегӯям: на ҳама мо хобем, балки ҳамаамон дигаргун мешавем, 52 дар як мижа, дар мижа задан, дар карнайи охирин. Зеро ки карнай садо хоҳад дод, мурдагон бефано эҳё хоҳанд шуд, ва мо дигаргун хоҳем шуд. 53 Зеро ки фалокат бояд либоси фанонопазирро дар бар кунад, ва миранда – ҷовидонӣ. 54 Вакте ки фаношаванда либоси нофано ва мирандаро абадият дар бар кунанд, он гох сухане, ки навишта шудааст, ба амал меояд: «Марг ба галаба фуру бурда шуд».
55 «Эй марг, пирӯзии ту куҷост?
Эй марг, неши ту куҷост?»56 Неши марг гуноҳ аст ва қудрати гуноҳ қонун аст. 57 Аммо Худоро шукр! Ӯ ба воситаи Худованди мо Исои Масеҳ ба мо ғалаба медиҳад.
1 Қӯринтиён 15: 50-57
Банд дар атрофи моҳиҳои Моҳҳо вазъияти имрӯзаи моро тасвир мекунад. Аммо мо бесаброна интизорем омадани Aries ки моро озод кунад. Ин озодӣ аз ғуломӣ то марг ба ҳама пешниҳод карда мешавад. Дар зодиакҳои аслӣ, Моҳҳо қарорҳои ҳаррӯзаи шуморо дар асоси санаи таваллуди шумо ба некӣ, муҳаббат ва саломатии беҳтар роҳнамоӣ намекарданд. Аломати он эълом дошт, ки на танҳо пирӯзии Исои Масеҳ ба мо ато хоҳад кард оби ҳаёт, балки инчунин он рӯзе, ки Ӯ моро аз ғуломии фаноро, мушкилот ва марг, ки ҳоло моро асир нигоҳ медорад, раҳо хоҳад кард.
Гороскопи Моҳо дар Навиштаҳои муқаддас
Азбаски Гороскоп аз юнонии «Ҳоро» (соат) гирифта шудааст ва навиштаҳои пайғамбарӣ барои мо соатҳои муҳимро қайд мекунанд, мо «соат»-и Моҳи онҳоро қайд мекунем. Моҳиҳое, ки дар об зиндаанд, аммо ба ҳар ҳол бо бандҳо бастагӣ ба Моҳҳо ишора мекунанд пешакӣ хондан. Зиндагии ҳақиқӣ, вале интизори озодии комил.
Туро аз куништ берун хоҳанд кард; дар асл, соат вақте меояд, ки ҳар кӣ шуморо мекушад, гумон мекунад, ки онҳо ба Худо хидмат мекунанд. 3 Онҳо чунин корҳоро хоҳанд кард, зеро на Падарро мешиносанд ва на Маро. 4 Ман инро ба шумо гуфтам, то ки кай соати онхо меояд, ба ёд хоҳед овард, ки ман шуморо аз онҳо огоҳ карда будам. Ман инро аз аввал ба ту нагуфтам, зеро бо ту будам,
John 16: 2-4
«Вақте ки шуморо назди куништҳо, сардорон ва ҳукуматдорон меоранд, хавотир нашавед, ки чӣ гуна худро муҳофизат мекунед ё чӣ мегӯед. 12 зеро ки Рӯҳулқудс шуморо таълим хоҳад дод он соат чи бояд гуфт
Люк 12: 11-12
Мо дар соати Далв ва инчунин дар соати Моҳҳо зиндагӣ мекунем. Кавказ обро (Рӯҳи Худо) овард, то моҳиёнро ҳаёт бахшад. Аммо мо танҳо дар миёнаи Ҳикояи Zodiac ва ниҳоӣ ҳастем Бештар галаба хануз дар оянда аст. Ҳоло мо бо душворӣ, душворӣ, таъқиб ва марги ҷисмонӣ дучор мешавем ин соат, чи тавре ки Исои Масех (а) моро огох кард. Бандҳое, ки моҳӣ доранд, воқеӣ мебошанд. Аммо, гарчанде ки моро гурӯҳҳо нигоҳ доранд, мо то ҳол ҳаёт дорем. Рӯҳи Муқаддас моро таълим медиҳад ва ҳидоят мекунад, ҳатто дар ҳолати марг. Хуш омадед ба соати Моҳҳо.
Хониши гороскопи моҳии шумо аз зодиакҳои қадим
Шумо ва ман метавонем имрӯз хондани гороскопи Моҳҳоро бо зерин истифода барем.
Гороскопи Моҳҳо эълон мекунад, ки барои ворид шудан ба Салтанат шумо бояд душвориҳои зиёдро паси сар кунед. Дарвоқеъ, баъзе хислатҳои маъмули сафари шумо ба он Салтанат мушкилиҳо, душвориҳо, тангиҳо ва ҳатто марг мебошанд. Нагузоред, ки ин шуморо ноумед кунад. Ин воқеан ба манфиати шумост, зеро он метавонад дар шумо се хислатро инкишоф диҳад: имон, умед ва муҳаббат. Гурӯҳҳои Моҳҳо метавонанд ин корро дар шумо иҷро кунанд – агар дилатонро гум накунед. Ҳарчанд дар зоҳир шумо лоғар мешавед, аммо дар ботин рӯз аз рӯз нав мешавед. Ин аз он сабаб аст, ки шумо аввалин меваҳои Рӯҳро дар шумо доред. Ҳамин тавр, ҳатто вақте ки шумо дарун оҳу нола мекунед, вақте ки шумо фидияи ҷисми худро бесаброна интизор мешавед, дарк кунед, ки ин мушкилоти воқеӣ ба манфиати шумо кор мекунанд, агар онҳо шуморо бо Подшоҳ ва Салтанати Ӯ созанд.
Худро бо ин Ҳақиқат идома диҳед: Подшоҳ бо марҳамати бузурги худ ба шумо умеди зиндаро ба воситаи эҳёи Исои Масеҳ аз мурдагон таваллуд кард ва ба меросе, ки ҳеҷ гоҳ нобуд, вайрон ё пажмурда намешавад. Ин мерос барои шумо, ки ба воситаи имон бо қуввати Худо муҳофизат карда шудаед, то омадани наҷоте, ки барои зоҳир шуданаш дар замони охир омода аст, дар осмон нигоҳ дошта мешавад. Аз ин ҳама шумо хеле шод мешавед, гарчанде ки ҳоло каме дар ҳар гуна озмоишҳо ғамгин шудан лозим меояд. Инҳо барои он омадаанд, ки ҳақиқии собитшудаи имони шумо – арзиши бузургтар аз тилло, ки ҳарчанд дар оташ тоза карда шуда нобуд мешавад – ҳангоми зоҳир шудани Подшоҳ боиси ситоиш, ҷалол ва иззат гардад.
Амиқтар ба Моҳҳо ва тавассути Ҳикояи Зодиакҳои қадим
Оғози достони Зодиакҳои қадим аз он оғоз мешавад Вирга. Барои идома додани Ҳикояи Зодиакҳои қадим нигаред Арис.
PDF-и бобҳои Zodiacро ҳамчун китоб зеркашӣ кунед
Навиштҳои дигари мувофиқ ба Моҳҳо инҳоянд: