Дар гороскопи имрӯза, агар шумо аз 22 декабр то 20 январ таваллуд шуда бошед, шумо Коҷ ҳастед. Дар ин тафсири замонавии гороскопи зодиак астрологӣ, шумо маслиҳати гороскопи Коҷро риоя мекунед, то муҳаббат, барори кор, сарват, саломатӣ ва фаҳмиш дар бораи шахсияти худ пайдо кунед.
Коз тасвири пеши бузро ба думи моҳӣ пайваст мекунад. Буз-моҳӣ аз куҷо пайдо шуд?
Аз аввал ин чӣ маъно дошт?
Огоҳ бошед! Ҷавоб додан ба ин гороскопи шуморо бо роҳҳои ғайричашмдошт мекушояд – шуморо ба сафари дигар мебарорад, ки шумо ҳангоми тафтиши аломати гороскопи худ ният доштед…
Дар Зодиакҳои қадим, Коҷ панҷумин аз дувоздаҳ бурҷҳои ситорашиносӣ буд, ки Ҳикояи бузургро ташкил медоданд. Мо дидем ки чор бурҷи аввал як воҳиди ситорашиносӣ дар бораи шахсияти Наҷотдиҳандаи бузург ва муноқишаи марговари ӯ бо душмани ӯ буданд.
Capricorn воҳиди дуюмро оғоз мекунад, ки ба кори ин Наҷотдиҳанда тамаркуз мекунад, зеро он ба мо таъсир мерасонад. Дар ин воҳид мо натиҷаҳоро мебинем – баракатҳо барои мо – ғалабаи Наҷотдиҳанда бар душмани худ. Ин шӯъба бо буз кушода мешавад ва бо қӯчқор баста мешавад (Арис) ва ду аломати миёна ба моҳӣ дахл дорад (Кавказ & Лутфан). Пас, чӣ қадар мувофиқ аст, ки Коҷ ҳамеша пеши буз ба думи моҳӣ пайваст.
Дар Зодиакҳои қадим, Коҷ барои ҳама одамон буд, зеро он манфиатҳои барои ҳама дастрасро пешгӯӣ мекард. Ҳамин тавр, ҳатто агар шумо ба маънои гороскопи муосир Коҷӣ набошед, достони қадимаи ситорашиносӣ, ки дар ситораҳои Коҷ ҷойгир шудааст, қобили фаҳм аст.
Бурҷи Коҷ дар ситорашиносӣ
Коз як бурҷи ситораест, ки симои Бузро ташкил медиҳад, ки бо думи моҳӣ омехта шудааст. Дар ин ҷо ситораҳое ҳастанд, ки Козро ташкил медиҳанд, ки бо хатҳо пайвастанд. Оё шумо дар ин тасвир чизе мебинед, ки ба моҳии буз монанд аст? Ман наметавонам. Чӣ тавр касе метавонад ҳатто як махлуқи омехтаи бузу моҳиро аз ин ситораҳо тасаввур кунад?
Бузҳо ва моҳӣ ҳатто дар табиат ба ҳам наздик нестанд. Аммо ин нишона то ҷое ки мо дар таърихи инсоният медонем, бармегардад. Ин аст зодиак дар маъбади Дендераи Миср, ки зиёда аз 2000 сол дорад, бо тасвири Коз-буз-моҳӣ бо ранги сурх доир карда шудааст.
Мисли бурҷҳои қаблии зодиак, симои Буз-моҳӣ аз худи бурҷ маълум нест. Он дар дохили бурҷи ситораҳо табиӣ нест. Баръакс, ба идея Буз-моҳии омехта аввал, аз чизи дигар, ба ҷуз ситораҳо. Пас аз он ситорашиносони аввал ин ақидаро ба ситорагон гузоштанд, то аломати такроршаванда бошад. Аммо барои чӣ? Ин барои гузаштагон чӣ маъно дошт?
Буз-моҳӣ
Тасвири Коҷро нишон медиҳад, ки буз сарашро хам карда, пои росташро дар зери бадан пӯшонида, ба назар мерасад, ки ӯ наметавонад бо тарафи чап бархезад. Чунин ба назар мерасад, ки буз мемирад. Аммо думи Моҳӣ нарм, хамида ва пур аз нерӯ ва ҳаёт аст.
Аз ибтидои таърихи инсоният буз (ва гӯсфанд) роҳи пазируфташудаи қурбонӣ ба Худо буд. Таврот ба мо мегӯяд Хазрати Хабил, писари Одаму Ҳавво аз рамаи худ қурбонӣ меовард. Аллоҳ таъоло қурбонии ӯро қабул кард, аммо қурбонии Қобилро қабул накард. Дар Ҳазрати Иброҳим алайҳиссалом як қӯчқор пешкаш карданд (буз ё гӯсфанд) ва Худованд ӯро бо он фидя дод. Худованд ба ҳазрати Ҳорун, бародари ҳазрати Мусо (а) фармуд хар сол ду cap гусола гиранд. Якеро қурбон карданд ва бузғола озод шуд. Ҳамаи инҳо нишонаҳое буданд, ки ба мо таълим медиҳанд, ки фидияи ҳаёти дигар лозим аст, то моро аз марг наҷот диҳад. тавозуни Libra. Ҳазрати Исо Масиҳ алайҳиссалом, в қурбонии ӯ дар салиб ихтиёрӣ кард, ки барои мо қурбонӣ шавад.
Бузи бузи ба марг таъзим карда, нишонае буд, ки ба қадимиён ваъдаи фидякунандаи ояндаро, ки ин қурбонӣ хоҳад буд, хотиррасон мекард. Исои Масењ (а) иљрои ин нишона буд.
Моҳии Козерог
Аммо думи моҳии Коҷ чӣ маъно дорад? Барои мисол мо ба фарҳанги дигари қадимӣ – хитоиҳо назар мекунем. Таҷлили Соли нави чинӣ дар моҳҳои январ/феврал (тақрибан дар замони Козер) рух медиҳад ва анъанаест, ки ҳазорон сол пеш меравад. Ин ҷашн бо ороишҳое ҷашн гирифта мешавад, ки чиниҳо дар дари онҳо овезонанд. Инҳоянд чанд тасвири ин.
Шумо хоҳед дид, ки ҳама моҳӣ нишон медиҳанд. Моҳӣ дар табрикоти Соли нав истифода мешавад, зеро аз замонҳои қадим моҳӣ рамзи ҳаёт, фаровонӣ ва фаровонӣ буданд.
Ба ҳамин монанд, дар зодиакҳои қадим, моҳӣ фаровонии одамони зинда – шумораи зиёди одамонро ифода мекард, ки барои онҳо қурбонӣ карда шудааст.
Ҳазрати Исои Масеҳ (а) ҳамон тасвири моҳиҳоро истифода бурда, дар бораи бисёр одамоне, ки қурбонии ӯ ба онҳо мерасад, таълим медод. Ӯ таълим медод
Бори дигар, Малакути Осмон мисли тӯрест, ки ба кӯл андохта шуда, ҳар гуна моҳиро сайд кардааст. 48 Вақте ки он пур шуд, моҳигирон онро ба соҳил кашиданд. Сипас онҳо нишаста, моҳии хубро дар сабад ҷамъ карданд, вале моҳии бадро партофтанд.
Матто 13: 47-48
Ҳазрати Исо Масиҳ алайҳиссалом шогирдларининг келгуси ишларини тушунтириб берганларида, шундай дедилар
Вақте ки Исо дар канори баҳри Ҷалил мерафт, ду бародарро дид, ки Шимъӯн Петрус ном дошт ва бародараш Андриёс. Онҳо ба кӯл тӯр меандохтанд, зеро онҳо моҳигир буданд. 19 Исо гуфт: «Биё, аз паи Ман биё, ва Ман туро барои моҳӣ барои мардум мефиристам».
Матто 4: 18-19
Ҳар ду дафъа тасвири моҳӣ шумораи зиёди одамонро ифода мекард, ки атои Малакути Осмонро мегиранд. Чаро шумо ҳам не?
Гороскопи Коҷ дар Навиштаҳо
Голос аз юнонии «Хоро» (соат) омадааст ва ба ин васила маънои аломатгузории соатҳои махсусро дорад. Навиштаҳои пайғамбарӣ Коҷро “хоро” ба таври равшан нишон медиҳанд. Чунки Оғоз дуқабата аст (буз ва моҳӣ), Оғоз пешакӣ хондан низ ду-руст аст: ба соат қурбонӣ ва соат аз бисёриҳо. Паёмбар (с) аввалин соатҳоро чунин қайд кардааст.
14 Вақте ки соат омад, Исо ва расулонаш дар сари дастархон такя карданд. 15 Ва ба онҳо гуфт: «Ман хеле мехостам, ки пеш аз уқубат кардан ин иди Фисҳро бо шумо бихӯрам. 16 Зеро ки ба шумо мегӯям, ки то даме ки дар Малакути Худо ба амал наояд, онро дигар нахоҳам хӯрд». … 20 Ҳамин тавр, пас аз таоми шом косаро гирифта, гуфт: «Ин коса аҳди нав дар хуни ман аст, ки барои шумо рехта мешавад.
(Луқо 22:14-16, 20)
Ин «соат»-и бузғола аст. Ин соат бо нишон дода шуда буд Хуруҷи фисҳ Зиёда аз 1500 сол пеш, вақте ки хуни қурбонӣ дар дарҳо ранг карда мешуд, то марг аз байн равад. Ин хеле соат Исои Масеҳ алайҳиссалом маънои пурраи иди Фисҳро ошкор намуда, изҳор дошт, ки хуни ӯ низ барои онҳо ва мо низ рехта мешавад. Ӯ мемирад, то мо зинда шавем, ба мисли иди Фисҳ бо Мӯсо алайҳиссалом… ба мисли бузи Коҷ. ки соат ба оянда мебарад соат – бисёриҳо бо ҳаёт.
Нигаристам, ва дар пеши ман абри сафеде буд, ва дар болои абр яке мисли писари одам нишаста буд, ки дар сараш тоҷи тилло ва доси тез дар даст дорад. 15 Он гоҳ фариштаи дигаре аз маъбад берун омада, бо овози баланд ба он ки бар болои абр нишаста буд, нидо дод: «Доси худро гирифта дарав кун, зеро соат ки дарав омад, зеро хосили замин пухта расидааст». 16 Ва он ки бар абр Нишаста буд, доси худро бар замин зад, ва замин дарав шуд.
Ваҳй 14: 14-16
Навиштаҳои пешгӯӣ мегӯянд, ки ин соат вақте хоҳад омад, ки онҳое, ки ба қурбонии Коҷ ҳамроҳ шудаанд, дар охири ин синну сол дар дарав ба осмон иштирок мекунанд. Ин соатест, ки дар масали Исои Масеҳ (а) моҳӣ ба тӯр оварда мешавад. Ин ду соат Буз ва моҳӣ якдигарро мувозинат ва иҷро мекунанд. Ин ду соат Коҷро дар гороскопи қадимии ситорашиносӣ қайд карданд.
Хониши гороскопи буҷҷаи шумо
Ману шумо имрӯз метавонем бо дастури зерин хониши гороскопи Козро истифода барем.
Коз мегӯяд, ки дар зиндагӣ чизи бештаре вуҷуд дорад. Агар ман ё шумо коинотро идора мекардем, шояд тамоми хислатҳои он равшан ва равшан мебуд. Аммо шумо бояд иқрор шавед, ки на шумо ва на ман сарварем. Чӣ тавре ки қонунҳои физикӣ вуҷуд доранд, ки ҳаракати сайёраҳоро танзим мекунанд, қонунҳои рӯҳонӣ ҳастанд, ки шуморо идора мекунанд. Беҳтар аст, ки ин воқеиятро қабул кунед, аз он ки муборизаро идома диҳед ё кӯшиш кунед, ки онро аз даст диҳед. Дар акси ҳол, шумо хоҳед фаҳмид, ки бар зидди ин қонунҳо баромадан мисли қонунҳои ҷисмонӣ дардовар аст. Албатта, шумо намехоҳед, ки бо ҳороси асосии рӯҳонӣ номувофиқ бошед.
Эҳтимол ҷои хубе барои оғоз кардани ҳамоҳангӣ бо ин қонунҳои рӯҳонӣ танҳо изҳори миннатдорӣ ва миннатдорӣ ба ҷои кӯшиши фаҳмидани ҳама чиз аст. Охир, агар касе бошад, ки туро дар назар дошта бошад, ки хуни худро аз номи ту резад, чаро «ташаккур» гуфтанй нест. Шукрона кардан хислатест, ки метавонад саволҳои зиёдеро дар ҳама гуна муносибат ҳал кунад. Ва ташаккурро метавон мустақиман аз дили худ, ҳар вақт ва ҳар рӯз анҷом дод. Шояд пас аз он ҳама қисмҳои ҳайратангез метавонанд барои фаҳмидани ҳаёти шумо якҷоя шаванд. Далер бошед, самти навро пеш гиред ва ба Коз “ташаккур” бигӯед.
Минбаъд дар Зодиак ва амиқтар ба Коҷ
Дар Бузи Козӣ мо қурбонии маргро дорем. Дар Моҳии Коҷ мо халқҳои зиёде дорем, ки қурбонӣ барояшон ҳаёт мебахшад. Азбаски онҳо дар об зиндагӣ мекунанд, моҳии Коҷ низ моро ба боби навбатии Ҳикояи Зодиакҳои қадим омода мекунад – Акарий – Марде, ки дарёҳои оби ҳаёт меорад. Барои оғози Ҳикояи Zodiac нигаред Вирга.
PDF-и бобҳои Zodiacро ҳамчун китоб зеркашӣ кунед
Барои амиқтар рафтан дар Ҳикояи хаттӣ, ки ба Козер мувофиқ аст, нигаред: