әл-Карига сүрәсе киләсе Кыямәт көнен болай сурәтли:
Нәрсә ул кырып бетерүче? Аның нәрсә икәнлеген сиңа ни аңлатыр икән? Кешеләр нәкъ ут янында таралышкан вак күбәләкләр кебек булган көнне, таулар исә нәкъ тетелгән йон шикелле булгач, кемнең үлчәүләре авыр булса, рәхәт тормыш өчен булыр. Кемнең исә үлчәүләре җиңел булса, аның анасы – упкындыр. (әл-Карига сүрәсе 101:2–9. Х.Сәлман)
Бу сүрә кисәтә, яхшы гамәлләре күп булган кешеләр Кыямәт көненең уңай нәтиҗәләренә өметләнә ала.
Ләкин үлчәүдәге яхшы гамәлләре җиңел булып чыккан кешеләрне нәрсә көтә?
әт-Тәкәсүр сүрәсе кисәтә:
Байлык арттыру сезне мавыктырды, сез каберләргә барып кергәнче. Юк әле! Якын арада белерсез әле. Болай гына да түгел әле! Якын арада беләчәксез! Юк әле! Әгәр сез шикләнмәслек белем белән белсәгез иде… . Сез җәһәннәм утын күрәчәксез әле! Соңрак аны ачык караш белән күрәчәксез! Моннан соң исә шул көнне сез нигъмәтлек турында, әлбәттә, соралачаксыз! ( әт-Тәкәсүр сүрәсе 102:1–8)
Бу сүрә, Кыямәт көнендә җирдәге бөтен гамәлләребез ачылганнан соң, “тәмуг уты” белән хөкем ителәчәкбез дип әйтә.
Яхшы эшләр үлчәү касәсе җиңел булса, без бу көнгә әзер була алабызмы?
Пәйгамбәребез Гайсә Мәсих, яхшы гамәлләре җитәрлек булмаган һәркемгә ярдәм итәр өчен, Аллаһы тарафыннан килде. Инҗилдә Ул болай ди:
Гайсә исә аларга әйтте: – Мин – тормыш икмәге: Минем янга килүче һичкайчан ачыкмас, Миңа иман китерүче һичкайчан сусамас. Ләкин Мин сезгә: сез Мине күрдегез, әмма Миңа иман китермисез, – дидем. Атам Миңа юллаган һәркем Миңа киләчәк һәм Миңа килүчене һичкайчан куып җибәрмәячәкмен, чөнки Мин Үз ихтыярымны түгел, бәлки Мине җибәргән Атам ихтыярын башкару өчен күктән иңдем. Мине җибәргән Атамның ихтыяры исә шул: Ул биргән беркемне югалтмыйча, соңгы көндә үледән терелтергә тиешмен. Мине җибәргән Атамның ихтыяры шул: Улын күрүче һәм Улына иман китерүче һәркемнең мәңгелек тормышы булсын, Мин аны соңгы көндә терелтеп торгызачакмын. Яһүдләр, Аның: “Мин – күктән иңгән икмәк”, – дигән сүзләренә ризасызлык белдереп, үзара: – Бу Йосыф улы Гайсә түгелме соң? Без Аның атасын да, анасын да беләбез бит. Ничек Ул: ”Мин күктән иңдем”, – дип сөйли ала икән? – диештеләр. Гайсә аларга җавап бирде – Үзара сукранышмагыз: Мине җибәргән Ата алып килмәсә, Минем яныма беркем дә килә алмый, Мин исә шул кешене соңгы көндә терелтеп торгызачакмын. Пәйгамбәрләрнең язмаларында: ”Һәммәсе дә Аллаһы тарафыннан өйрәтеләчәк”, – дип язылган. Атадан ишетеп өйрәнүче һәркем Минем янга килә. Бу әле кем дә булса Атаны күргән дигән сүз түгел; Аллаһыдан Килүче генә Атаны күрде. Сезгә хак сүз әйтәм: Миңа иман итүченең мәңгелек тормышы бар. Мин – тормыш икмәге. Сезнең аталарыгыз чүлдә манна ашадылар һәм үлделәр. Күктән иңүче икмәк исә шундый ки, аны ашаучы үлмәс. Мин – күктән иңгән тере икмәк, бу икмәкне ашаучы мәңге яшәр. Мин бирәчәк икмәк исә – ул Минем тәнем. Мин аны дөнья яшәсен өчен бирәчәкмен.
Яхъя 6:35–51
Гайсә Мәсих Үзенең “күктән иңүен” һәм Аңа иман иткән һәркемгә мәңгелек тормыш бирәчәген әйтте. Яһүдләр, Аның сүзләрен тыңлап, андый хакимиятнең раслануын таләп иттеләр. Гайсә Мәсих Үзенең килүен һәм могҗизалы эшләрен алдан әйткән элекке пәйгамбәрләр турында әйтте. Элегерәк без Мусаның Тәүратында Гайсәнең киләчәген, шулай ук соңгы чор пәйгамбәрләренең дә бу турыда алдан әйткәннәре турында укып үткән идек инде. Әмма “Аңа иман итү” нәрсәне аңлата? Сез бу сорауга җавапны монда таба аласыз.
Гайсә Мәсих сүзенең көче белән генә савыктырып калмаган, Ул, табигать көчләре өстеннән дә хакимлеккә ия булган. Ул Үз тәгълиматы турында болай аңлата:
Ә инде бәйрәм уртасында Гайсә Аллаһы йортына кереп өйрәтә башлады. Яһүдләр: – Бу кеше каян белә икән, Ул бит укымаган? – дип гаҗәпләнделәр. Гайсә аларга әйтте: – Минем өйрәтүем Үземнеке түгел, бәлки Мине Җибәрүченеке. Аның ихтыярын башкарырга теләгән кеше бу өйрәтүнең Аллаһыданмы икәнен яки Үземнән генә сөйлим микәнен белер. Үз исеменнән сөйләүче үзенә дан эзли, ә Үзен Җибәрүченең данын эзләүче эчкерсез һәм Аңарда ялган юк. Муса сезгә канун бирде түгелме? Ә сезнең берегез дә аны үтәми. Ни өчен Мине үтерергә йөрисез? Кешеләр: – Сиңа җен кагылдымы әллә? Кем Сине үтерергә йөри? – диделәр. Гайсә сүзен дәвам итте: – Мин бер эш эшләдем һәм сез һәммәгез шуңа гаҗәпләнәсез. Муса сезгә сөннәт бирде, – гәрчә ул Мусадан түгел, бәлки аталардан килә, – шуңа күрә шимбә көнне ир баланы сөннәткә утыртасыз. Муса кануны бозылмасын дип, шимбә көнне ир бала сөннәткә утыртыла икән шимбә көнне бер кешене бөтенләй савыктырганым өчен нигә Миңа ачуыгыз килә? Тышкы күренешкә генә карап хөкем итмәгез, бәлки дөрес хөкем итегез. Шунда кайбер иерусалимлылар бер-берсенә: – Бу әллә яһүдләрнең башлыклары үтерергә теләгән Кешеме? Әнә Ул ачыктан-ачык сөйли, ә алар Аңа бер сүз дә әйтмиләр: әллә Аны чынлап та Мәсих дип уйлыйлар микән? Әмма, Мәсих килгәндә, Аның кайдан икәнлеген беркем дә белмәс. Без исә бу Кешенең кайдан икәнен беләбез, – диделәр. Гайсә, Аллаһы Йортында өйрәткәндә, тавышын көчәйтеп, болай диде: – Сез Мине беләсез, кайдан икәнемне дә беләсез, Ләкин Мин Үземнән Үзем килмәдем, һәм Мине Җибәрүче хак. Сез Аны белмисез, ә Мин Аны беләм, чөнки Мин Аннан килдем, Мине Ул җибәрде.Алар Гайсәне тотып алырга теләделәр, ләкин берсе дә Аңа кул тидермәде, чөнки Аның вакыты килеп җитмәгән иде әле. Халык арасында исә, күп кешеләр Аңа иман китерделәр һәм: – Мәсих килгәч, бу Зат күрсәткәннән дә күбрәк илаһи билгеләр күрсәтер микән? – диештеләр.Фарисейләр халыкның Гайсә хакында шундый сүз йөрткәннәрен ишеттеләр, һәм баш руханилар белән фарисейләр, Аны тотып алу өчен, тәртип саклаучыларны җибәрделәр. Гайсә – Мин сезнең арада озак булмам, тиздән Үземне Җибәрүче янына кире кайтачакмын. Мине эзләрсез, әмма тапмассыз. Мин булачак урынга сез килә алмассыз, – дип әйтте. Шунда яһүдләр үзара:– Без таба алмаслык нинди урынга китмәкче була икән? Әллә греклар арасына таралып яшәүче безнекеләр янына китеп, грекларны өйрәтергә тели микән? Аның: “Мине эзләрсез, әмма тапмассыз. Мин булачак урынга сез килә алмассыз”, – дигән сүзләре нәрсәне аңлата икән? – диештеләр.Бәйрәмнең соңгы, бөек көнендә Гайсә торып басты һәм көчле тавыш белән әйтте: – Сусаган кеше Минем янга килсен һәм эчсен. Миңа иман итүченең, Изге язмада әйтелгәнчә, ”күңел түреннән елгалар булып тереклек суы агачак”. (Яхъя 7:14–44)
Вәгъдә ителгән тереклек суы Илленче көн бәйрәмендә иңгән һәм безне Кыямәт көнендә рухи үлемнән саклап калачак Изге Рух ул. Ләкин башта безнең сүнмәгән сусавыбызны танырга кирәк.