81. «Ибо вы проявляете свои похоти к мужчинам, а не к женщинам: вы действительно народ, преступный без границ».

82. И его люди не ответили, кроме этого: они сказали: «Выгоните их из вашего города: это действительно люди, которые хотят быть чистыми и чистыми!»

83. Но мы спасли его и его семью, кроме его жены: она была из тех, кто отстал.

84. И мы обрушили на них ливень (из серы): Тогда посмотрите, каков был конец тех, кто предался греху и преступлению!

Сура 11: 77-83 (Худ)

77. Когда Наши посланники пришли к Луту, он был опечален их счетом и чувствовал себя бессильным (защитить) их. Он сказал: «Это тяжелый день».

78. И его люди бросились к нему, и они давно привыкли совершать мерзости. Он сказал: «О мой народ! Вот мои дочери: они чище для вас (если вы выйдете замуж)! Теперь бойтесь Аллаха и не покрывайте меня позором о моих гостях! Разве среди вас нет ни одного здравомыслящего человека? ”

79. Они сказали: «Хорошо ли ты знаешь, что твои дочери нам не нужны; ты ведь прекрасно знаешь, чего мы хотим!»

80. Он сказал: «Если бы у меня была сила подавить вас, или я мог бы получить какую-то мощную поддержку».

81. (Посланники) сказали: «О Лут! Мы посланники от твоего Господа! Ни в коем случае они не дойдут до тебя! Теперь путешествуй со своей семьей, пока еще не осталась часть ночи, и пусть никто из вас не оглядывается: а твоя жена (останется): С ней случится то, что случится с народом. Утро назначено для них: утро не близко? »

82. Когда издал Наш Указ, Мы перевернули (города) вверх дном, и осыпали их серой твердой, как обожженная глина, намазывая слой за слоем, –

83. Отмечены как от Господа твоего: и они никогда не далеки от тех, кто поступает неправильно!

Яратылыш 19: 1-26

19  Ә кич белән ике фәрештә Сәдүмгә килеп җитте. Ул вакытта Сәдү́м капкасы янында Лут утыра иде. Фәрештәләрне күргәч, ул аларны каршыларга чыкты һәм җиргә кадәр иелеп,а ²  болай диде: «Әфәнделәрем, хезмәтчегез өенә рәхим итегез. Төнлә миндә кунарсыз, сезнең аякларыгызны юарлар. Ә аннан соң иртән торып юлыгызны дәвам итәрсез». Моңа алар: «Юк, без төнне шәһәр мәйданында үткәрербез»,— диде. ³  Ләкин Лут бик нык кыстаганга, алар аның өенә китте. Лут алар хөрмәтенә мәҗлес оештырды, төче икмәк пешерде, һәм алар ашады.⁴  Болар әле йокларга ятарга да өлгермәде, Сәдүмнең барлык ир кешеләре — кечесеннән алып олысына кадәр — бер төркем булып Лутның өен чолгап алды. ⁵  Алар Лутка: «Сиңа кич белән килгән кешеләр кайда? Аларны безнең янга чыгар, без алар белән якынлык кылабыз»,— дип кычкыра башлады.ә⁶  Шунда Лут алар янына чыкты да үз артыннан ишекне ябып куеп, ⁷  болай диде: «И кардәшләрем, зинһар, явызлык эшләмәгез. ⁸  Менә, минем ир-ат белән якынлык кылмаган ике кызым бар. Әйдәгез, мин аларны сезнең янга чыгарыйм, алар белән ни теләсәгез, шуны эшләгез. Кунакларыма гына тимәгез, алар бит минем түбәм ышыгына килде».б ⁹  Шунда алар: «Кит әле моннан! — диде.— Бу кеше чит ил кешесе генә, ә үзе безне хөкем итмәкче була. Без синең белән тагын да яманрак эш итәрбез». Шунда алар Лутны кысрыклап, ишекне җимерергә дип алга ыргылды. ¹⁰  Ә теге кешеләр, кулларын сузып, Лутны өй эченә тартып кертте һәм ишекне ябып куйды. ¹¹  Аннары алар ишек янындагы кешеләрне — кечесеннән алып олысына кадәр — барысын да сукыр итте, һәм тегеләре ишекне таба алмыйча интегеп бетте.¹²  Шуннан соң кунаклары Лутка болай диде: «Синең монда тагын кемнәрең бар? Шәһәрдә кияүләрең, улларың, кызларың һәм туганнарың булса, аларны моннан чыгар! ¹³  Без бу шәһәрне юк итәбез, чөнки мондагы кешеләрдән зарлану тавышы Йәһвәгә кадәр иреште.в Менә шуңа күрә Йәһвә безне аны юк итәр өчен җибәрде дә». ¹⁴  Шулчак Лут барып, үз кызларын хатынлыкка аласы кияүләренә: «Әйдәгез! Бу җирдән китәргә кирәк, Йәһвә бу шәһәрне юк итмәкче була!» — диде. Әмма кияүләренә Лут шаярта кебек тоелды.г¹⁵  Таң атканда фәрештәләр Лутны ашыктыра башлады. Алар аңа: «Әйдә, тизрәк! Үзең белән монда булган хатыныңны һәм ике кызыңны ал да шәһәрдән кач, югыйсә гөнаһлы шәһәр белән бергә син дә һәлак булырсың!»д — дип әйтте. ¹⁶  Лут тоткарланып торганда, Йәһвә аңа үз рәхимлелеген күрсәтте:е теге кешеләр аны, аның хатынын һәм ике кызын кулларыннан тотып шәһәрдән чыгарды.ж ¹⁷  Шәһәр читендә аларның берсе болай диде: «Үз җаныңны коткар! Артка борылып карамаз һәм бу өлкәнеңи бер җирендә дә тукталып торма! Һәлак булмас өчен, тауларга кач!»¹⁸  Шунда Лут болай диде: «Юк, Йәһвә, анда җибәрә күрмә! ¹⁹  Менә, хезмәтчең синең илтифатыңа лаек булды. Бөек игелегеңне* күрсәтеп, син җанымны коткардың.к Әмма мин… мин тауларга кача алмыйм бит. Миңа бәла килер дә, үләрмен дип куркам.л ²⁰  Әнә якында гына кечкенә бер шәһәр бар. Мин шунда кача алам. Анда барсам буламы? Ул кечкенә генә шәһәр бит. Шунда җаным исән калыр иде». ²¹  Ул аңа мондый җавап кайтарды: «Ярый. Үтенечеңне үтәрмен,м син әйткән шәһәрчекне юк итмәм.н ²²  Әйдә, тизрәк шунда кач, син анда барып җитмичә, мин берни дә эшли алмыйм!»о Шуңа күрә ул бу шәһәрчекне Сога́р*ө дип атады.²³  Лут Согарга килеп җиткәндә, кояш калыккан иде инде. ²⁴  Шунда Йәһвә күктән Сәдүм белән Гамура́ өстенә күкерт һәм ут яудырды.п Йәһвә булдырган бу яңгыр ²⁵  ул шәһәрләрне, бөтен шул җирне бар кешеләре һәм үсемлекләре белән бергә юк итте.р ²⁶  Әмма Лутның артыннан баручы хатыны артына борылып карый башлады һәм тоз баганасына әйләнде.с